ทักทายกัน....ประสาพี่น้อง
ในปีนี้ อ.ศรีณรงค์ ของเรามีผู้เกษียณอายุราชการ 2
ราย รายแรก ผอ.รร.บ้านหนองแวง ผอ.กิติศักดิ์ ไพลพิทักษ์สกุล ที่เราคุ้นเคยในชื่อ
“ป๋าหยวย” ทีมเครือข่ายศรีณรงค์
2 จึงได้จัดงานมุทิตาจิตให้ท่านที่เมืองลาวอย่างสมศักดิ์ศรี
เป็นบรรยากาศที่สนุกสนานช่วยสานสัมพันธ์อันแน่นแฟ้นแก่ผู้เกษียณและผู้ที่อยู่แถวถัดมา
ซึ่งยังต้องรับใช้บ้านเมืองต่อไป อีกท่านหนึ่งคือ
นายทรงเกียรติ เสียงเจริญ นายอำเภอศรีณรงค์ ต้องยอมรับว่าการต่อสู้บนเส้นทางแห่งการรับใช้ประชาชนของท่านนั้น
เป็นแรงบันดาลใจสำหรับข้าราชการรุ่นหลังได้เป็นอย่างดี
สำหรับกิจกรรมในโรงเรียนของเรา
ก็ยังคงเป็นไปตามวงรอบในปฏิทินงานของแผนปฏิบัติการที่ได้กำหนดเอาไว้ ขออนุญาตเล่าผ่านรูปภาพนะครับ
กิจกรรมในรอบเดือน
-ผอ.
รับการประเมินชำนาญการพิเศษ (4 ก.ย.
56)
-งานบุญร่วมมิตร
ที่ วัดอ้อมแก้ว (9 ก.ย.
56)
-นักเรียนชั้น ป.4-6 ร่วมประชุม (อสร.) อาสาสมัครสาธารณสุข ณ รพ.ส.ต.ณรงค์ (18 ก.ย.
56)
-นักเรียน
ป.1-6 อบรมคุณธรรมจริยธรรม ณ วัดห้วยเสน (20 ก.ย. 56)
เก็บเรื่องราวมาเล่าบอก
ดาว.....
จิตวิทยาการให้แรงจูงใจ
สู่การใช้ชีวิตจริง
หลายวันก่อน
ลูกสาวของผมที่เรียนชั้นอนุบาลได้อวดภาพวาดของตนและบอกด้วยความภูมิใจว่า “คุณครูให้ 5 ดาว เลยนะพ่อ” เป็นธรรมดาของผู้เป็นพ่อ ย่อมจะเอ็นดูและมองด้วยความชื่นชมในความไม่เดียงสาของลูก
ทำให้อดที่จะอมยิ้มไม่ได้
Abraham
Maslow
นักจิตวิทยาอเมริกัน บอกว่า
มนุษย์มีลำดับความต้องการ
5 ขั้น คือ
1.ทางด้านร่างกาย
2.ความปลอดภัยและมั่นคง
3.ความรักความผูกพัน
4.การยกย่องและยอมรับ
5.ความสำเร็จในชีวิต
ดาว
จึงมีความหมายมากกว่าดาวเพราะได้กลายเป็นสัญลักษณ์แทนการยกย่องและยอมรับจากคนอื่นตามทฤษฎีข้างต้น ในขณะ
เดียวกันก็ทำหน้าที่เสริมแรงเพื่อจูงใจให้ทำพฤติกรรมนั้นซ้ำๆ อีก
การจูงใจโดยใช้ตัวเสริมแรงยังลามมาถึงเราๆ
ท่านๆ เช่นกัน ดูได้จากการขายสินค้าตามห้างร้านต่างๆ
มักจะมีของแจก ของแถม มีลดราคา มีสะสมแต้มและอีกหลายกลเม็ดคอยยั่วใจให้ซื้อ
เหลือบมองมาที่รอบตัวเรา ไม่ว่าจะเป็น
บ้าน รถ เฟอร์นิเจอร์ รวมทั้งเครื่องบำรุงกายบำเรอใจในวัฏชีวิต
ที่เราพยายามแสวงหาและสะสมไว้นั้นก็ล้วนแล้วแต่สนองตอบความต้องการดังที่ฝรั่งเขาว่าไว้
ซึ่งสิ่งเหล่านี้มีนัยแห่งหน้าที่และความหมายไม่ได้ต่างอะไรจาก ดาว
ของเด็กๆ เลย
จะเห็นได้ว่า
ดาวของลูกสาวกับดาวของพ่อ มีเส้นทางที่เชื่อมโยงถึงกัน
แต่ด้วยความทะนงในเดียงสาของตนเอง
พ่อก็พยายามยกเหตุหาผลมาอ้าง เพื่อไม่ให้ถูกตราหน้าว่าเป็นคน
“เสพติดสิ่งจูงใจ” แบบเด็กๆ
เมื่อความเชื่อของพลโลกส่วนใหญ่ถูกวางกรอบไว้ว่า คนเก่งที่ประสบผลสำเร็จมีแบบพิมพ์เดียวกัน
จึงเกิดแนวคิดในการสร้างคนเก่งที่จะประสบผลสำเร็จขึ้น
ซึ่งเรารู้จักและคุ้นเคยกันดีในชื่อ “โรงเรียน” นั่นเอง และ ดาว
ก็เป็นเครื่องมืออย่างหนึ่งที่ถูกใช้ในการชี้วัดผลสำเร็จตามแนวคิดดังกล่าว เริ่มจาก ดาว กลายเป็นคะแนน
จากคะแนนเปลี่ยนเป็นลำดับที่ จากลำดับที่เกิดเป็นโอกาส เมื่อมีโอกาสจึงได้เข้าสู่อาชีพ เมื่อมีอาชีพก็จะส่งผลให้เกิดสถานะทางสังคมและสถานะทางสังคมจะกลายเป็น
อำนาจ ซึ่งนั่นก็คือ คนเก่ง
ตามแบบพิมพ์นิยม ที่ถูกสร้างขึ้นโดยระบบ
“โรงเรียน”
ย้อนไปที่บรรทัดข้างต้น
หากเราแหกคอกและทุบกรอบแนวคิดที่ใครก็ไม่รู้ยัดเยียดให้เราเชื่ออย่างนั้น อาจทำให้ปริมาณของผู้
“เสพติดสิ่งจูงใจ” ลดลงบ้างก็ได้ หรือจะต้องลด ละ เลิก กันตั้งแต่เด็กๆ ? ข้อนี้ก็น่าคิด
กลไกทางสังคมอันซับซ้อนได้ลวงใจของเรา
ให้หลั่งสารแห่งสุข (endorphin) โดยเอาวัตถุเป็นเงื่อนไข ดังที่ Evan
Pavlov นักจิตวิทยาชาวรัสเซีย
ได้เคยทดลองเปลี่ยนเสียงกระดิ่งให้มีค่าแทนก้อนเนื้อ แล้วนั้น
แต่ธรรมะแห่งพระพุทธองค์กลับชี้ชัดว่าสุขอยู่ที่ใจใช่วัตถุ เช่นนั้นแล้ว
สารแห่งสุขจะหลั่งมากหรือน้อยก็อย่าให้เป็นเพราะกระดิ่งเงินเดือน ในเทศกาลเลื่อนขั้นขึ้นเงินเดือนก็แล้วกัน ด้วยว่าการได้ขั้นธรรมดาหรือขั้นพิเศษ อาจจะเป็นเพียง ดาว อีกดวงที่ได้เพิ่มขึ้น ก็เท่านั้นเอง ……
ฮาเฮ เสมา
ตอน ช่างกล้า
สามีภรรยาครูคู่หนึ่งเดินเข้าไปในคลินิกหมอฟัน
ครูหญิง: หมอคะ
หมอช่วยถอนฟันให้หน่อย
แต่เรามีเวลาไม่มาก หมอไม่ต้องฉีดยาชาก็ได้ค่ะ
หมอฟัน: ได้ คุณเป็นคนยอดมาก ที่กล้าถอนฟันโดยไม่ต้องใส่ยาชา
จะถอนซี่ไหนครับ
ครูหญิงหันไปหาสามี แล้วพูดว่า
“นี่คุณ อ้าปากให้หมอดูฟันที่จะถอนซิ”
หมอฟัน: ?????!!!?????
